REVISTA TRIPLOV
de Artes, Religiões e Ciências

Nova Série | 2011 | Número especial
Homenagem a Ana Luísa Janeira

Pontevedra,  de marzo do 2011.

Pídesme que che fale en galego, e así o fago na variante da fala materna que no Mondoñedo de nenos aprendimos de Alvaro Cunqueiro. 

Neste intre en que soio deixas a cátedra universitaria, mais non a curiosidade polas cousas e a hospitalidade, gosto lembrarme daqueles anos “post mai 68” nos que nos atopamos na universidade Paul Valery de Montpellier, onde facías de Leitora de Portugués e eu buscaba entre outras coisas, a relación entre o galego-portugués medieval e a lingua dos trovadores occitanos.

Aquela universidade francesa revoltada era nos anos 71 o mellor antídoto contra o pensamento fechado que ocupaba os países ibéricos da época. Oxe non diríamos o mesmo, pois França xa perdeu a referencia do maio glorioso e nosoutros agora recuperamos unha certa dignidade.  

Nesta línea daquela exercías como sempre, ademais de asistente universitaria, de embaixadora de Portugal, comunicadora da sua cultura, da sua literatura, da sua música e tamben da sua gastronomía, un regalo.  

Lémbraste que organizábamos cos teus amigos festas e xantares na casa de Madame Babou nos que nos facías degustar as tuas receitas de bacalhau, esquises. 

Segue sendo pouco entendibel  falar oxe dos equilibrios que tínhamos que facer para non aparecer coma refuxiados na quela França profunda,  que tampouco poido impedir que  Daniel Cohn Bendit   fora insultado como roxo, xudeo, alemán e indesexable e tuvera que refuxiarse en Alemanha, ele nacido en Montauban, coma seus país se refuxiaran en França nos anos nazis. 

A túa presenza en Montpellier fíxome confirmar que o mellor refuxio era a LINGUA e que o tesouro do galego-portugués para un galego debía ser potenciado. Mais tarde cando fixen estudios xurídicos atopei grazas a Habermas textos de Hannah Arendt nos que decía que o seu país non era Alemanha nin Israel, senon que a sua identidade atopabaa na LINGUA alemana no seu caso. 

Sei que a partir das tuas investigacións sobre a enerxía en Teilhard, fixeche unha gran carreira en filosofía da ciencia poñendo en práctica a máxima kantiana según  a cal para facer metafísica debe partirse da física. 

Mais isto no significa que a tua curiosidade e a tua creatividade se esgotara no eido académico e xa nos enseñou Julia Kristeva que incluso nas más obtusas  teorías e dogmas da física pódese atisbar un relato político.

No teu caso, benquerida  Ana Luisa, a dinámica política levoute polo mundo adiante, mais eu axo que aprecias sobretodo as tuas actividades no mundo guaraní. Cada vez que escoito a Misa e o Tedeum do filme da  A Misión pensamos que ti nos permites denunciar a mentira política da época e da de hoxe. No deixo de poner tamén en valor o teu trabalho no mundo cooperativo do Alentejo, alonxado da arquitectura urba (Lisboa e Porto) moito cara para tí por tradición familiar, e o teu interés polo mundo monacal do cister na Galiza, que nos leva novamente a França da que te consideras intelectualmente deudora.  

Podía seguir falando da multitude de fiestras que nos evocas cheas de lus, mais permíteme facer síntese do encontro do segundo domingo de   marzo deste ano en Lisboa con Paule e Eric de Bordeaux, Françoise e mais eu. As longas conversas no hall do hotel, os paseos pola Baixa e a cea no centro rexional de Alentejo… qué sorte de ter unha anfitriona coma a ti. O día seguinte os aquitanos voltaron con o fado de Mariza (Terra) e os galegos trouxemos aquello que nos disestes: o dvd de Fantasía Lusitana e libro de Irene Flunser Pimentel, que fala dos xudeos e refuxiados en tránsito na Lisboa dos 40, en fuga a Hitler e ao Holocausto.  

Continua a ser unha caixa de sorpresas cada vez que encetamos unha pregunta. 

Segue así incluso agora o despedirte da tua cátedra, logo que tendrás mais tempo para exercer de “bon vivant”.  

Os teus amigos moitos aproveitarémolo moito.  

Bicos. 

Françoise M. Babou
Fixo nos 70 en Montpellier unha inxierería en Ciencias da Auga e Química. Traballou sempre no sector lácteo, leite, iogures, manteigas e queixos. Oxe dirixe o departamento de calidade dunha importante industria do sector participada por capital francés.

Francisco Ramil Acebo
Licenciado en dereito é advogado en Pontevedra

© Maria Estela Guedes
estela@triplov.com
PORTUGAL